امروز:4 آذر 1403

تلسکوپ جیمز وب می تواند عکس های دقیقی از سیارات و قمرهای منظومه شمسی بگیرد

در چند روز گذشته، ناسا عکس‌های خیره‌کننده‌ای از سحابی‌ها، گروه‌هایی از کهکشان‌ها و حتی «عمیق‌ترین» منظره کیهان را که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب گرفته شده است، منتشر کرده است. اکنون، آژانس تصاویری از چیزی بسیار نزدیکتر به خانه منتشر کرده است که تلسکوپ جدید مورد علاقه همه – متاسفم، هابل! – اسیر کرده است. هنگامی که تیم جیمز وب در حال کالیبره کردن این ابزار بود، اعضا عکس‌هایی از مشتری گرفتند تا ببینند آیا می‌توان از آن برای رصد اجرام آسمانی نزدیک مانند قمرها و سیارک‌ها و همچنین عناصر دیگر مانند حلقه‌های سیاره و ماهواره‌ها استفاده کرد. پاسخ، به نظر می رسد، بله است.

عکسی که توسط فیلتر طول موج کوتاه ابزار دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) تلسکوپ گرفته شده است (در بالا) به وضوح نوارهای متمایز غول گازی و قمر اروپا را نشان می دهد. لکه قرمز بزرگ نیز کاملاً قابل مشاهده است، اگرچه به دلیل نحوه پردازش تصویر سفید به نظر می رسد. هنگامی که از فیلتر 2.12 میکرونی ابزار NIRCam استفاده شد، تصویر حاصل، قمرهای جوویان اروپا، تبه، متیس و حتی سایه اروپا را در نزدیکی نقطه قرمز بزرگ نشان داد. و هنگامی که تیم از فیلتر 3.23 میکرونی NIRCam استفاده کرد، تصویر حاصل از برخی از حلقه‌های مشتری گرفته شد، همانطور که در زیر می‌بینید:

برایان هولر، یکی از دانشمندانی که به برنامه ریزی این مشاهدات کمک کرد، گفت:

ترکیب با تصاویر میدان عمیق منتشر شده در روز گذشته، این تصاویر از مشتری درک کامل آنچه را وب می‌تواند مشاهده کند، از کم‌نورترین، دورترین کهکشان‌های قابل مشاهده گرفته تا سیارات در حیاط خلوت کیهانی خودمان را نشان می‌دهد که می‌توانید با چشم غیر مسلح از آن‌ها ببینید. حیاط خلوت واقعی شما.”

شایان ذکر است که جیمز وب این تصاویر را در حال حرکت در میدان دید خود در سه رصد جداگانه ثبت کرد و ثابت کرد که قادر به یافتن و ردیابی ستارگان در مجاورت جسم آسمانی به روشنایی مشتری است. این بدان معناست که می‌توان از آن برای مطالعه قمرهای منظومه شمسی استفاده کرد و می‌تواند اولین تصاویر را از توده‌های موادی که از ماهواره‌های طبیعی مانند اروپا و قمر زحل انسلادوس خارج می‌شوند به ما بدهد.

این تیم همچنین سیارک‌ها را در کمربند سیارک‌ها ردیابی کرد تا سریع‌ترین اجرامی را که می‌تواند رصد کند، کشف کند. آنها دریافتند که هنوز هم می‌تواند داده‌هایی را از اجسامی که با سرعت 67 میلی‌آرثانیه در ثانیه در میدان دید خود حرکت می‌کنند جمع‌آوری کند. ناسا می گوید که این معادل ردیابی لاک پشتی است که از یک مایل دورتر حرکت می کند. همانطور که استفانی میلام، معاون دانشمند پروژه جیمز وب گفت، این تصاویر نشان می دهد که “همه چیز عالی عمل کرده است.” ما می‌توانیم نه تنها تصاویری با جزئیات چشمگیرتر از فضا را در آینده، بلکه همچنین اطلاعاتی را انتظار داشته باشیم که می‌تواند چگونگی شکل‌گیری اولین کهکشان‌ها را روشن کند.

اشتراک گذاری