قطارهای پر سرعت به عنوان یکی از سبزترین روش‌های حمل‌ونقل شناخته می‌شوند و کشورهای پیشرفته‌ی دنیا سرمایه‌گذاری‌های بسیاری در این راستا انجام داده‌اند. یک مخترع میلیاردر و مدیر کل تسلا و مدیر بخش تکنولوژی های SpaceX
،ایلن ماسک به عنوان کارآفرین قصد دارند تا امکان سفر از لس‌آنجلس تا سانفرانسیسکو را با سرعت۶۰۰ مایل بر ساعت معادل 1200 کیلومتر بر ساعت مهیا کنند! برای این کار او پیشنهاد سیستم قطار پرسرعت به نام هایپرلوپ (Hyperloop) را ارائه کرده است که زمان سفر بین این دو شهر را تا ۳۰ دقیقه کاهش می‌دهد. ما در آریامونز قصد داریم به بررسی این سیستم بپردازیم. با ما باشید.
قطارهای عادی بسته به اینکه تحت چه برنامه‌ای حرکت کنند، فاصله بین دو شهر مذکور را در مدت تقریبی ۱۲ ساعت می‌پیمایند. کسانی که با خودرو سفر می‌کنند، همین مسیر را می‌توانند در طی ۸ ساعت طی کنند و همچنین این مسیر با هواپیمای کربن فشرده در طی ۲۰ دقیقه پیموده می‌شود. بنابراین سرعت این قطار تقریبا با سرعت یک هواپیما برابری می کند.
در حال حاضر سریع‌ترین حمل‌ونقل زمینی از طریق قطار maglev صورت می‌گیرد که بیشترین سرعتش به ۳۶۱ مایل بر ساعت معادل ۵۸۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. برای طی کردن مسافت بین دو شهر لس‌آنجلس و سانفرانسیسکو در ۳۰ دقیقه هایپرلوپ باید با بیش از سرعت ۶۰۰ مایل بر ساعت حرکت کند. در آن سرعت، اصطکاک یک مشکل اساسی خواهد بود. بنابراین قطار باید در یک لوله‌ی خلأ و به صورت معلق حرکت کند و تا آنجا که ممکن است اصطکاک کاهش یابد.
در اینجا بهترین حدس‌های ممکن برای هایپرلوپ ارائه شده‌اند. این سیستم یک حلقه خواهد بود و منشا این حدس وجود کلمه لوپ(loop) در نام این سیستم است. قطار طراحی ارگونومیکی خواهد داشت. واگن های این قطار در لوله‌های خلأ زیر زمینی (مانند لوله‌های ارسال پنوماتیک که ممکن است در یک بیمارستان مشاهده کنید)، و روی میدان مغناطیسی شبیه به قطار maglev شانگهای حرکت خواهند کرد.
علت اینکه این قطار زیر زمین حرکت می‌کند، تنفر ایلن ماسک نسبت به منظره‌های زیبا نیست بلکه یک مسیر مستقیم مناسب برای سرعت ۹۶۵ کیلومتر در ساعت است و البته اینکه ساخت یک لوله‌ی خلأ بر روی سطح زمین ممکن است با دشواری‌های زیادی از جمله وجود ساختارهای با ارزش در مسیر مواجه باشد و همچنین تغییر زاویه‌های مسیر و همچنین نیرو‌های گریز از مرکز ناشی از این سرعت بسیار زیاد شاید چندان برای مسافران خوشایند نباشد. لوله می‌تواند به قسمتهای زیادی تقسیم شود تا قابلیت کنترل آن بالا رود. در این صورت اگر مشکلی برای یک قسمت از سیستم لوله پیش آید، قسمتهای دیگر بدون مشکل باقی خواهد ماند.
ابتدا شما وارد قطار می شوید. قطار وارد یک قسمت انتقال به لوله‌ی خلأ می‌شود. با افزایش سرعت، قسمتهای مختلف لوله نیز به طور متوالی باز می‌شوند و با عبور قطار بسته می‌شوند تا قطار به مقصد نهایی خود برسد. قبل از رسیدن، قطار مجدداً وارد یک قسمت انتقال می‌شود و پس از خروج از آن و رسیدن به ایستگاه، شما پیاده می‌شوید. و به همین راحتی مسافت چند صد کیلومتری ای را به راحتی طی کنید
