همه دولت های جهان، حداقل به طور رسمی، از تجارت سلاح های شیمیایی خارج خواهند شد. ارتش ایالات متحده به نیویورک تایمز می گوید که باید نابودی آخرین انبار تسلیحات شیمیایی اعلام شده در جهان را تا فردا، 7 ژوئیه به پایان برساند. ایالات متحده و اکثر کشورهای دیگر توافق کردند که ظرف 10 سال پس از اجرایی شدن کنوانسیون سلاح های شیمیایی در سال 1997، زرادخانه های خود را به طور کامل از بین ببرند، اما حجم عظیم مجموعه آمریکایی (بسیاری از کلاهک ها چند دهه قدمت دارند) و پیچیدگی دفع ایمن باقی مانده است. کشور دیر می شود
روش فعلی متکی بر روبات‌هایی است که گلوله‌های توپخانه و موشک‌های مملو از مواد شیمیایی را سوراخ، تخلیه و شستشو می‌دهند و سپس برای بی‌ضرر شدن آنها پخته می‌شوند. گاز تخلیه شده در آب داغ رقیق می شود و با باکتری (برای گاز خردل) یا سود سوزآور (برای عوامل عصبی) خنثی می شود. سپس مایع باقی مانده سوزانده می شود. تیم ها از اشعه ایکس برای بررسی نشت قبل از شروع تخریب استفاده می کنند و از راه دور ربات ها را کنترل می کنند تا تماس با مواد خطرناک را به حداقل برسانند.
ارتش در ابتدا می خواست سلاح ها را با غرق کردن آنها در کشتی ها از بین ببرد، همانطور که قبلاً بی سر و صدا انجام می داد، اما با واکنش عمومی در مورد اثرات بالقوه زیست محیطی مواجه شد. پیشنهادات برای سوزاندن عوامل شیمیایی در دهه 1980 نیز با مخالفت هایی روبرو شد، اگرچه ارتش در نهایت بخش بزرگی از ذخایر را از این طریق نابود کرد.
ایالات متحده آخرین بار در جنگ جهانی اول از تسلیحات شیمیایی استفاده کرد، اما برای چندین دهه به تولید آنها به عنوان یک عامل بازدارنده ادامه داد. توجه به این برنامه برای اولین بار در سال 1968 افزایش یافت، زمانی که مرگ عجیب گوسفند منجر به افشای این شد که ارتش سلاح های شیمیایی را در سراسر ایالات متحده ذخیره می کند و حتی آنها را در فضای باز آزمایش می کند.
این اقدام فقط ذخایر تایید شده را از بین می برد. روسیه علیرغم اصرار بر اینکه آخرین سلاح شیمیایی خود را در سال 2017 نابود کرده است به ساخت مخفیانه گاز اعصاب متهم شده است. نیروهای نظامی سوری طرفدار دولت و افراط گرایان داعش در بیشتر دهه 2010 از این سلاح ها استفاده کردند. این امر کشورهای متخاصم و تروریست ها را از استفاده از سموم باز نمی دارد.
با این حال، این یک نقطه عطف مهم است. علاوه بر از بین بردن کل دسته از سلاح های کشتار جمعی، گام دیگری به سوی کاهش مرگ و میر در جنگ است. پهپادها نوردهی را برای اپراتورهای خود کاهش می دهند (البته نه اهداف)، و کارشناسانی مانند جفری هینتون، محقق هوش مصنوعی، دوره ای را تصور می کنند که ربات ها با یکدیگر می جنگند. در حالی که بشریت در حالت ایده آل به جنگ به طور کامل پایان می دهد، تلاش هایی مانند این حداقل تلفات را کاهش می دهد.
