گوردون مور، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل سابق اینتل، در 94 سالگی درگذشت. او آخرین عضو بازمانده اینتل ترینیتی بود، که شامل همکار بنیانگذارش رابرت نویس و اولین استخدام کننده آن ها، اندی گروو بود. مور و نویس قبلا با مخترع ترانزیستور، ویلیام شاکلی، قبل از کمک به تاسیس Fairchild Semiconductor کار کرده بودند. در سال 1968، این دو به تنهایی با هم همکاری کردند و NM Electronics را تأسیس کردند که در نهایت به اینتل تبدیل شد.
چند سال قبل از آن، در سال 1965، مور مقاله‌ای نوشت که کوچک‌سازی رایانه‌ها را متصور بود. به‌طور دقیق، او پیش‌بینی کرد که تعداد ترانزیستورهای یک مدار مجتمع هر سال دو برابر می‌شود و منجر به ایجاد و تولید تراشه‌های کوچک‌تر و قدرتمندتر می‌شود که به نوبه خود باعث پیشرفت در فناوری می‌شود. پیش‌بینی او «قانون مور» نام گرفت و در سال‌های بعد درستی آن ثابت شد. تا سال 1975، او تخمین خود را برای دو برابر شدن ترانزیستورها به هر دو سال یکبار تنظیم کرد، اگرچه اکنون سازندگان برتر تراشه در مورد اینکه آیا قانون مور هنوز پابرجاست یا خیر، اختلاف نظر دارند.
در سال 1979 مور به عنوان رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت اینتل انتخاب شد و سپس در سال 1987 از سمت دومی دست کشید. به تجارت حافظه خود ادامه می دهد. بقیه به قول خودشان تاریخ است. قبل از اینکه مور در سال 2006 به طور کامل از وظایف خود در اینتل کناره گیری کند، او و همسرش بنیاد گوردون و بتی مور را با بودجه 5 میلیارد دلاری تأسیس کردند. این بنیاد از تلاش‌های حفاظت از محیط زیست، عمدتاً در منطقه خلیج سانفرانسیسکو، حمایت کرد و به بخش‌های علوم و فناوری مؤسسات آموزشی مختلف اهدا کرد.
