دیگر

پاپوش قدیم تا پاپوش جدید

سمیرا سعیدی فرید22 دی 1393دیدگاه‌ها بسته هستند0

پاپوش قدیم تا پاپوش جدید

پاپوش

امروزه پاپوش به پوششی از جنس فوم ، چرم ، پارچه یا بافت گفته میشود که روی فرش و در خانه و در واقع جایگزینی شبیه جوراب می باشد که برای حفظ پاها در سرما می پوشند ولی در گذشته پاپوش به انواعی از کفش مثل گیوه گفته می شد.

گیوه نوعی پاپوش تابستانی، سبک، بادوام و مناسب برای راهپیمایی‌های طولانی، ویژه مردان روستایی و از جمله صنایع دستی مناطقی از ایران است. در استان فارس، اصفهان، چهارمحال و بختیاری و کرمانشاه تولید گیوه رواج دارد همچنین تولید گیوه در استان مرکزی نیز وجود داشته که به مرور زمان بسیار کم شده. همه مراحل تولید این پاپوش، دستی است و عموماً از نخ قالی، نخ ابریشم و کف آن از پارچه، چرم یا لاستیک است.

مواد تشکیل داده گیوه نخ قالی و نخ ابریشم (در شهرستان آباده استان فارس اصطلاحاً تنه نامیده می‌شود) و ضایعات چرم است.

رویه گیوه بدست زنان و توسط انواع سوزن ها (به جز سوزن خیاطی) و جوالدوز بافته می‌شود.

قسمت کف گیوه (زیره) نام دارد که از جنس پارچه، چرم یا لاستیک میباشد. کف گیوه (زیره) از نظر جنس سه نوع می باشد:

1) یکی از انواع آن پارچه است که جنس پارچه باید از پنبه باشد و به غیر از پنبه، نمی توان آن را درست کرد.(تختی که از پارچه تهیه می شود، هرچه پارچه کهنه باشد تخت آن مرغوب تر است.)تختی که پارچه در ساختمان آن بکار رفته در فرهنگ آباده به آن شیوه می گویند. این نوع تخت از نظر کیفیت در سطح بالایی قرار گرفته.

2) دومین نوع آن چرم است که کیفیت آن کمتر از پارچه است.

3) سوم لاستیک است که از کیفیت خیلی کمی برخوردار است ولی طول عمر آن از بقیه زیادتر است.

آریامونز شما را به تماشای نمونه هایی از پاپوش بافت دعوت می کند.