سناریوهای تکراری!
مریم، ۲۸ ساله است، اینطور که خودش می گوید ۱۶ ساله بود که اولین رابطه دوستی اش را با یک پسر کلید زد و از آن سال به بعد با پسران بسیاری که به بهانه ازدواج، تقاضای آشنایی با او را داشته اند، از چند هفته تا چند و ماه و حتی چند سال دوست بوده است، اما در نهایت همه این رابطه ها تنها زخمی بر قلبش باقی مانده و خاطره ای تاریک در ذهنش. امروز که پای سخنش می نشینی از چه روزهایی می گوید که در بیم و امید این رابطه های بی سرانجام، آزار دیده است اما هیچ کدام از پسرهایی که اماده عشق های اتشین نبودند، الان در کنارش نیستند و او کماکان مجرد است با این تفاوت که دیگر نمی خواهد رابطه دوستی دیگری را به بهانه ازدواج کردن آغاز کند و در پایان باز هم تنها می ماند.
پریسا ۲۶ سال دارد. او هم اولین رابطه دوستی اش با یک پسر را در سالهای مدرسه زمانی که تنها ۱۵ سال داشت آغاز کرد. دوست آن سالهایش دانش آموز بود اما آنها با قصد ازدواج با هم دوست شده بودند! او هم در ده سال اخیر با بسیاری از پسرها آشنا شده است اما الان که به روابط گذشته اش می نگردد پشیمان است. می گوید: «خب اگر دوست نمی شدم چه کار می کردم؟ در محیط خانه آرامش نداشتم و همین مسئله باعث شد در دوستی های بیرون از خانه دنبال ردپای آرامش بگردم.» می گوید: «این روزها هم با پسری ارتباط دوستی دارم و با اینکه بیش از دو سال از این رابطه می گذرد، پسر هیچ حرفی از ازدواج و تشکیل زندگی مشترک به میان نیاورده و هر بار به بهانه ای ازدواج را به تاخیر می اندازد و انگار که نمی خواهد پای قول اولش بماند و مرا به خانواده اش معرفی کند.»
تحقیقات نشان می دهند همین پسرهایی که با وعده ازدواج، ارتباط با دختران را آغاز می کنند زمانی که تصمیم به ازدواج می گیرند، از خانواده شان می خواهند که دختری مناسب را برایشان در نظر بگیرند و در این میان رابطه دوستی شان تنها تفریحی بود که زمانش به سر آمده است!
تیری در تاریکی
رابطه های دوستی با پسر برای بسیاری از دخترها، ریسکی است که برای یافتن شوهر انجام می دهند. نازنین یکی از همین دخترها است. می گوید:« از همان روزهای پس از اتمام تحصیلش در مدرسه دوست داشتم همسر مناسبی را پیدا کنم اما به دلیل ارتباط خانوادگی محدودی که داشتیم خواستگاری های مناسبی نداشتم به همین دلیل فکر کردم برای پیدا کردن شوهر خودم باید دست به کار شوم.» نازنین ادامه می دهد: «به دلیل ظاهر زیبایی که داشتم همه جا جلب توجه می کردم و خیلی ها می خواستند با عنوان ازدواج با من آشنا شوند اما در پایان همه رابطه های دوستی من ناکام ماند و این روزها با اینکه سی سال سن دارم، هنوز مجرد مانده ام و همه از من می پرسند چطور ممکن است با این ظاهر، روی دست پدر و مادرم مانده باشم؟!»
قصد ازدواج بهانه پسرها است برای ایجاد رابطه!
همه ما داستان هایی از این قبیل را بارها و بارها در میان اطرافیان و نزدیکان خود دیده و شنیده ایم دخترانی که با پسرانی که در ظاهر تصمیم به ازدواج دارند، رابطه دوستی برقرار می کنند و در نهایت پسر مورد نظر هیچ گاه به خواستگاریشان نمی آید در این میان دختر اگر از لحاظ جسمی آسیب ندیده باشد، درد زخمی عمیق را تا اخر عمر بر قلبش خواهد داشت.
۹۰ درصد از دوستی های دختر و پسر به ازدواج ختم نمی شود
دختران در حالی به امید ازدواج تن به روابط دوستی می دهند که جامعه شناسان بر این باورند، تنها ۱۰ درصد از ارتباطاتی که قبل از ازدواج در میان دختران و پسران وجود دارد به ازدواج منجر می شود و در ۹۰ درصد باقی این ارتباطات قطع خواهد شد.مصطفی اقلیما در خصوص میزان ازدواج در ارتباطاتی که در خیابان شکل می گیرد گفت: بر اساس یک تحقیق که در ۵ استان بزرگ کشور و از بین ۳۰ هزار نفر نمونه انجام گرفته است ،از بین همه این افراد تنها ۱۰ درصد با دوست خود ازدواج کرده اند و بقیه ارتباط ها با گذشت زمان به جدایی ختم شده است.
دختران در حالی به امید ازدواج تن به روابط دوستی می دهند که جامعه شناسان بر این باورند، تنها ۱۰ درصد از ارتباطاتی که قبل از ازدواج در میان دختران و پسران وجود دارد به ازدواج منجر می شود و در ۹۰ درصد باقی این ارتباطات قطع خواهد شد
رسانه های روشنگری کنند
در حالی که هر روز بر گستره و حجم ارتباطات دوستی میان دختر و پسر افزوده می شود، این رسانه ها هستند که باید بیش از پیش پرده از زیبایی ظاهری این رابطه ها کنار بزنند و آسیب های اجتماعی و فردی که این روابط برای دختران در پی خواهند داشت، مقابل دید همگان بگذارند.
