تعریف شادمانی :
از آنجایی که شادی، یکی از هیجانات اساسی بشر است یک حس درونی با منشا باطنی است که آثار بیرونی زیادی نیز به همراه دارد. تا ما قلبا خود را آماده خوشرفتاری و خوشرویی نکنیم، شادمانی در رفتارمان تجلی نخواهد کرد. اگر میخواهید شاد باشید باید باور کنید که میتوانید و توانایی رسیدن به آن را دارید. ارسطو شادی را زندگی معنوی میداند. جامعترین تعریف را وینهوون ارائه می دهد: شادمانی به قضاوت فرد از درجه یا میزان مطلوبیت کیفیت کل زندگی اش اطلاق میگردد.
عوامل موثر :
۱- شخصیت
۲- عزت نفس: هنگام وجود احساس ناراحتی وفقدان شادمانی، عزت نفس افراد کاهش مییابد.
۳- اعتقادات مذهبی: فردی با ایمان پایینتر احساس رهاشدگی، پوچی و تنهایی میکند.
۴- سرمایۀ اجتماعی
۵- فعالیت های اوقات فراغت
۶- رضایت شغلی
۷- سلامت: شادی، دستگاه ایمنی را تقویت می کند و سلامت فرد را بهبود می بخشد.
۸- محیط اجتماعی
۹- محیط خانوادگی
۱۰- عوامل فرهنگی
۱۱- کاهش فشار روانی و حذف عواطف منفی
۱۲- رسیدن به اهداف
۱۳- وضعیت اقتصادی: برخی می پندارند پول و درآمد سرشار، عامل مهم شادی است. در حالی که پژوهش ها این نگرش را تایید نمیکند و بیان میدارند که اگر قدرت خرید فرد یا خانواده ای از حد معینی فراتر رود، درآمد اضافه، تفاوت عمده ای در شادی ایجاد نمی کند.
لازمۀ شاد بودن :
لازمۀ شادی و شاد بودن، مثبت اندیشی و جستجوی خوبیها و زیباییها و ایجاد تعادل در زندگی است. انسان با نگرش منفی به دنیا، چیزی جز روحیه ای افسرده، غمگین و حالتی خشمگینانه ندارد و این نگرش منفی، تخریبگر جامعه است. نباید فراموش کرد که برای رخدادهای اجتماعی، راه حل های اجتماعی نیز وجود دارد و راهکارهای جمعی در برخورد با چنین مشکلاتی می تواند بسیار کارساز باشد.
ویژگی افراد شاد :
اشخاص شاد با زندگی همراهی می کنند!!!
اشخاص شاد فقط مثبت نمیاندیشند، بلکه مثبت عمل میکنند. برای شاد بودن باید افکار خود را عوض کنید، اما منتظر از راه رسیدن احساسات نباشید. اشخاص دارای قدرت کنترل مستقیم بر چگونه عمل کردن و چگونه اندیشیدن خود هستند. اگر می خواهید شخص شادتری باشید، شادمانه تر عمل کنید.
اشخاص شاد آنچه را که احتیاج دارند طلب می کنند. همانطور که نعمتها معمولا از آسمان به زمین نمی افتند، از شکایت کردن نیز چیزی عاید اشخاص نمیشود. پس به جای شکایت کردن به دنبال خواستههای خود بروید.
اشخاص شاد مشتاق تغییر هستند. ثابت ماندن و تغییر نکردن، مخالف همۀ قوانین طبیعت است. تغییرات را با آغوش باز پذیرا باشید.
اشخاص شاد به خود اجازه شکست خوردن نمیدهند. شکست به این معنی نیست که هیچ گاه به هدف خود نخواهید نرسید و یا دلیلی بر دست کشیدن از هدف وجود دارد. به هدف دست نیافتن، تنها یک معنی دارد: شما به تمرین و تجربه بیشتری احتیاج دارید پس تسلیم نشوید.
اصول شادی بخش :
شادی خود را به هیچ چیز و هیچ کس وابسته نکنید.
هنگام عصبانیت تصمیم نگیرید.
انتظار نداشته باشید همیشه آنچه در اطرافتان اتفاق می افتد مطابق میل شما باشد.
با دیگران طوری رفتار کنید که دوست دارید با خودتان رفتار شود.
قبل از انجام کاری یا گفتن چیزی، به ضرورت آن بیاندیشید.
خود را به خاطر اشتباهات گذشته، سرزنش نکنید.
با شرایط زندگی سازگار باشید.
در مقابل خواسته ها و گفتار دیگران انعطاف پذیر باشید.
به قدر توان تلاش کنید.
هرگز خود را با دیگران مقایسه نکنید.
به دیگران کمک کنید آنچه را که می خواهند به دست آورند.
بگذارید دیگران از شما به عنوان فردی آرام و خوشرو یاد کنند.
یگانه داروی آرام بخش روح، یاد خداست.
برای اینکه شاد باشید باید شادیآفرین باشید.
به هیچ کس جز خدا امید نداشته باشید.
در انجام کارهای مورد علاقۀ خود زیاد به نظر دیگران اهمیت ندهید.
از هیچ کس و هیچ چیز توقع نداشته باشید.
اجازه ندهید اتفاقات ناخوشایند روحیهتان را خراب کنند.
با بحثهای بی نتیجه، انرژی خود را هدر ندهید.
هر کاری را با علاقه و اشتیاق و تمرکز انجام بدهید.
راهکارهای شادمانی :
باید خود را علیه بی حالی روحی و بی حوصلگی مجهز کنید و سهم خود را در شادکامی زندگی و خانواده ارتقا دهید.
هرگز اجازه ندهید افکار منفی، چون موریانههایی، ریشههای مسرّت و شادکامی زندگی تان را از بین ببرند و بر شما مسلط شوند.
معیارهای شخصی خود را در زمینه سود و ضرر، بازبینی کنید. شادکامی عمدتا به ادراک صحیح واقعیت بستگی دارد. همیشه به دست آوردن چیزی سود، و از دست دادن چیزی ضرر نخواهد بود.
از احساس نفرت و انزجار نسبت به خودتان فاصله بگیرید. می توان با بهتر زندگی کردن و برخورد مثبت و عقلانی، از رنج های زیاد کاست.
خود را آماده کسب تجربه از دیگران نظیر اطرافیان و همسرتان نمایید. تجارب تلخ و نامطبوع دیگران، شما را متوجه ارزش های موجود زندگیتان و قدردانی از آنها و درنتیجه شادکامی بیشتر خواهد نمود.
کلیدهای شادی :
۱- دست ودلباز باشید.
۲- فرصت ها را ببینید. به قول چرچیل: آدم بدبین در هر فرصتی، مشکلات را می بیند، اما آدم خوش بین در هر مشکلی، فرصتی را میبیند.
۳- ورزش کنید. ورزش حالت ذهنی افراد را تا حدی با تاثیر گذاشتن بر میزان دو ماده شیمیایی در بدن بهبود می بخشد: کورتیزول و اندروفین.
۴- نوع دوست، خوش بین و فعال باشید.
۵- اگر احساس خمودگی می کنید، به خود استراحت بدهید.
۶- انجام کارهای خیر، افراد را شادتر می کند.
جامعه شناسی شادی :
در بعد سیاست گذاری های اجتماعی، شادی به خاطر نقشی که در بهزیستی و رفاه دارد، از اهمیت بسیار برخوردار است. مقولات ذهنی باعث می شوند حتی با وجود رفاه مادی، افراد احساس بدبختی کنند.
شادی و غم، هردو بر سلامتی افراد تاثیرگذار هستند. اما باید توجه داشت که هرنوع شادی و غمی نمیتواند چنین تاثیری داشته باشد. شادی های جمعی و محله ای را باید از شادی های توده ای و شادی های فردی جدا کنیم. عموما شادی های فردی و شادی های توده ای خطرناک هستند زیرا عنصر خودکنترلی در آن وجود ندارد.
آیین های شخصی – از جمله دسترسی به اینترنت و…– ممکن است باعث سرخوشی و احساس شادی در فرد شود ، به طور مکرر یک رفتار انجام گرفته و جنبه اعتیاد پیدا کند اما وقتی اجرای مراسم جشنی به طور سالانه، ماهانه و مکرر انجام گیرد، هیچ گاه جنبه اعتیاد پیدا نمیکند.شادی های جمعی محله ای، به دلیل اینکه سازمان یافته و بر اساس قواعد جمع کنترل می شود، دیگر ویژگی آسیب و تخریب ندارد.
شادی های خانه محور و خصوصی نیز به همان اندازه شادی های توده ای برای جامعه مخرب هستند. در ایران شادی های خصوصی نیز وجود دارد که به علت عدم وجود هیچ گونه کنترل بر آنها، خطرناک هستند.
نقش شادی در روابط اجتماعی :
اگر شادی های جمعی و غیر مضر انجام شوند، تقویت کننده برخی از روابط اجتماعی هستند. این نوع شادی ها مانند تمامی اعمالی که در هر جامعه به قوام آن جامعه کمک می کنند، می توانند به روابط آن جامعه نیز کمک کرده و باعث سرخوش شدن افراد جامعه شوند.این جزو کارکردهای سنتی لازم و ضروری در جامعه است. ممکن است در طی زمان این کارکردها از بین بروند ولی چون جامعه به سمت مقولات خاصی می رود و طالب رفاه و لذت بیشتر است، اعمال سنتی در جامعه جدید تقویت شده و مردم بیشتر به آن توجه می کنند، چرا که سرخوش کننده و رفاه دهنده است.