شهریورماه سال 92 بود که نخستین تلویزیون اینترنتی یا IP Media به منظور انتشار محتوای صدا و ویدئوی مجازی، مبتنی بر پروتکل اینترنت و بر بستر باند پهن راه‌اندازی شد.
خدمات پخش محتوای صوتی و تصویری مبتنی بر پروتکل اینترنت یا همان IP Media، ایجاد امکان ارائه کلیه کانال‌های تلویزیونی و رادیویی صدا و سیما به همراه امکان Time Shifting یا (ماشین زمان) با قابلیت برگرداندن زمان برنامه‌های در حال پخش تا 12 ساعت به عقب، نگرانی از دست دادن برنامه‌های مورد علاقه را در کاربران شبکه از بین برده و محدودیت زمانی را بی معنا می کند.
هدف از ایجاد IP Media یا IP TV این است که آرشیوی جامع از کلیه برنامه‌های پخش شده شبکه‌های سیما تا یک ماه گذشته با قابلیت دریافت و ذخیره برنامه‌ها در اختیار مخاطبان قرار بگیرد.
در حالیکه تلویزیون اینترنتی می‌تواند بستر مناسبی برای تولید و انتشار محتوای داخلی باشد و مسئله محتوای داخلی نیز مدتی است در راس صحبتهای مسئولان قرار گرفته و همه بر آن تاکید دارند اما پس از گذشت بیش از سه سال از زمان طرح راه‌اندازی شبکه IP Media، این شبکه به دلایل مختلف نتوانسته مخاطبان چندانی را به خود جذب کند و شاید همچنان در مرحله پایلوت و آزمایشی مانده است.
شرکت سروش رسانه بود که برای نخستین بار در کشور مجری طرح IP Media شد و با تاکید براینکه رسانه ملی با استفاده از تکنولوژی روز و سیستم‌های اینترانت امکان دریافت صدا و تصویر را از خط تلفن ثابت و با استفاده از فیبر نوری فراهم کرده است در شهریورماه سال 92 وعده داد که کاربران می توانند از این تلویزیون ملی (شیما) استفاده کنند.
اما ثبت نام برای متقاضیان استفاده از این شبکه در زمان اعلام شده صورت نگرفت و قرار شد که ثبت نام این افراد در روزهای پایانی بهمن ماه همان سال انجام شود.
«از ویژگی‌های دستگاه IP دسترسی مخاطبان برای نخستین بار به کانال‌های تخصصی و اختصاصی شبکه سروش است که امکانی ویژه به شمار می‌رود و کانال‌هایی نظیر زندگی، کودک و نوجوان، شادی و بازپخش ماهواره‌ها که هر کدام به صورت تخصصی به موضوعی خاص خواهند پرداخت، از جمله امکانات این دستگاه است که در این کانال‌ها که تعداد آن‌ها به 400 خواهد رسید، کلیه نیازهای مخاطبان، با هر سن و جنس و سلیقه در نظر گرفته خواهد شد.»
اینها بخشی از صحبتهای علی‌اصغر صدیقی – مدیر تامین، تولید و بسته‌بندی محتوای شبکه سروش صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران – درباره ویژگی های تلویزیون اینترنتی است که تا به حال از سوی شرکت سروش رسانه و صداوسیما ارائه داده شده است.
چالش‌های پیش روی تلویزیون اینترنتی
درحالیکه تاثیرگذاری رسانه‌هایی مانند تلویزیون و اینترنت در زندگی مردم امروزه غیرقابل انکار است اما با توجه به بررسیهای صورت گرفته این تلویزیون اینترنتی به خوبی نتوانسته است جای خود را بین مردم باز کند و به نظر می رسد برای افزایش تشویق به تولید محتوا در این زمینه لازم است سیاستهایی در نظر گرفته شود.
علاوه بر آن لازم است بسترهای مناسب برای ارائه محتوا از طریق IP Media نیز به وجود بیاید. چراکه دریافت سیگنال بر روی سیستم اینترنت و ADSL نیازمند افزایش دسترسی مشترکان به شبکه اینترنتی است که این امر نیز می تواند با گسترش فیبر نوری در کشور محقق شود.
همچنین پخش IP Media نیازمند اتصال به پهنای باند اینترنت جهانی نیست و محتوای آن می تواند روی اینترانت قرار گیرد که این مزیتی برای تولید محتوای داخلی روی شبکه ملی اطلاعات به حساب می آید.
تلویزیون اینترنتی که محتوای آن را صدا و سیما تهیه می کند در حال حاضر در شهرهای مختلفی مانند تهران، تبریز، اصفهان، مشهد، یزد و قزوین راه اندازی شده است.
از سوی دیگر با توجه به اینکه انحصار پخش صدا و تصویر فراگیر در اختیار سازمان صداوسیما است، مجوز برای ارائه امکانات IP Media باید از سوی کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات به شرکتهای مایل به ارائه این امکانات اعطا شود.
در هر حال دبیر کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات رادیویی از تصویب پیش‌نویس اصول حاکم بر پروانه ارائه خدمات پخش محتوای صوتی و تصویری مبتنی بر پروتکل اینترنت (IP Media) خبر داد.
علی‌اصغر عمیدیان درباره این پیش نویس گفت: براساس این مصوبه دارنده پروانه می‌تواند به صورت غیرانحصاری با استفاده از شبکه‌های ارتباطی ایجاد شده از سوی فراهم‌کنندگان شبکه، نسبت به انتشار تعاملی محتوای صدا و ویدئوی مجاز، مبتنی بر پروتکل اینترنت و بر بستر باند پهن اقدام کند.
به گفته وی میزبانی محتوای صدا و ویدئوی موضوع پروانه، باید در داخل کشور بوده و در مواردی که طبق قوانین و مقررات کشور درباره محتواهای صدا و تصویر، اخذ مجوز از سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر مراجع الزامی باشد، دارنده پروانه موظف است قبل از ارائه محتوا، مبتنی بر پروتکل اینترنت و بر بستر باند پهن، مجوزهای لازم را دریافت کند.
